Όπως αναλύει το Market Insiders, σε πολλές ομάδες παρατηρείται ένα επαναλαμβανόμενο παράδοξο:
οι εργαζόμενοι με τη μεγαλύτερη συνεισφορά, τη σταθερότερη απόδοση και τη βαθύτερη κατανόηση της δουλειάς, είναι συχνά αυτοί που χαρακτηρίζονται ως «δύσκολοι».
Όχι επειδή δεν συνεργάζονται.
Αλλά επειδή δεν συμβιβάζονται εύκολα.
Το φαινόμενο αυτό δεν είναι ζήτημα χαρακτήρα. Είναι ζήτημα νοοτροπίας απόδοσης.
Τι σημαίνει «δύσκολος» στην πράξη;
Στις περισσότερες εταιρείες, ο χαρακτηρισμός δεν αφορά πραγματικά προβληματική συμπεριφορά. Συνήθως περιγράφει ανθρώπους που:
• κάνουν πολλές και ουσιαστικές ερωτήσεις
• αμφισβητούν αποφάσεις χωρίς επαρκή αιτιολόγηση
• επιμένουν στην ποιότητα
• δεν αποδέχονται πρόχειρες λύσεις
• ζητούν σαφήνεια σε ρόλους, ευθύνες και στόχους
Με άλλα λόγια, δεν κινούνται στο «να τελειώνουμε», αλλά στο «να γίνει σωστά».
1. Βλέπουν προβλήματα πριν εμφανιστούν
Η υψηλή απόδοση συνδέεται συχνά με προληπτική σκέψη.
Οι άνθρωποι αυτοί:
• εντοπίζουν ασυνέπειες νωρίς,
• βλέπουν ρίσκα που άλλοι αγνοούν,
• καταλαβαίνουν πότε κάτι «δεν στέκει» λειτουργικά.
Όταν το επισημαίνουν, μπορεί να εκληφθεί ως γκρίνια ή αρνητισμός.
Στην πραγματικότητα, είναι προσπάθεια προστασίας του αποτελέσματος.
2. Δεν τους ικανοποιεί το «αρκετά καλό»
Σε περιβάλλοντα όπου η μετριότητα έχει κανονικοποιηθεί, η αριστεία συχνά ενοχλεί.
Οι υψηλής απόδοσης εργαζόμενοι:
• δυσκολεύονται να δεχτούν προχειρότητα,
• πιέζουν για καλύτερα standards,
• δεν «χαλαρώνουν» απλώς για να μη χαλάσει το κλίμα.
Αυτό τους κάνει να φαίνονται απαιτητικοί — ειδικά σε ομάδες που έχουν μάθει να αποφεύγουν την ένταση.
3. Θέτουν όρια — και αυτό παρεξηγείται
Οι πιο αποδοτικοί άνθρωποι συνήθως:
• προστατεύουν τον χρόνο τους,
• δεν λένε «ναι» σε όλα,
• ξεκαθαρίζουν προτεραιότητες.
Σε κουλτούρες όπου η διαθεσιμότητα συγχέεται με τη συνεργασία, αυτή η στάση βαφτίζεται «δυσκολία».
Στην πραγματικότητα, είναι προϋπόθεση βιώσιμης απόδοσης.
Δείτε επίσης: Challenge stress: Πώς το «σωστό» στρες ανεβάζει την απόδοση
4. Ζητούν καθαρό feedback και καθαρές αποφάσεις
Οι άνθρωποι που θέλουν να εξελιχθούν:
• δεν αρκούνται σε γενικόλογα σχόλια,
• ζητούν εξηγήσεις,
• θέλουν να καταλάβουν το «γιατί».
Αυτό συχνά φέρνει managers σε δύσκολη θέση — ειδικά όταν οι αποφάσεις δεν είναι καλά τεκμηριωμένες.
Έτσι, ο εργαζόμενος χαρακτηρίζεται «δύσκολος», αντί να αναγνωριστεί ως επαγγελματικά ώριμος.
Δύσκολος ≠ Τοξικός (σημαντική διάκριση)
Το Market Insiders τονίζει ότι δεν είναι κάθε «δύσκολος» εργαζόμενος υγιής.
Τοξική συμπεριφορά είναι:
• η απαξίωση συναδέλφων,
• η επαναλαμβανόμενη υπονόμευση,
• η άρνηση συνεργασίας,
• η επιθετικότητα χωρίς στόχο βελτίωσης.
Αντίθετα, ο παραγωγικά «δύσκολος»:
• διαφωνεί με επιχειρήματα,
• επιδιώκει καλύτερο αποτέλεσμα,
• δέχεται feedback,
• ενδιαφέρεται για τη συνολική επιτυχία.
Η αποτυχία να γίνει αυτή η διάκριση κοστίζει ακριβά.
Μίνι παραδείγματα από την πράξη
Παράδειγμα 1:
Έμπειρος εργαζόμενος επιμένει ότι ένα project χρειάζεται επιπλέον έλεγχο πριν βγει στην αγορά. Χαρακτηρίζεται «αρνητικός». Μήνες μετά, παρόμοιο project χωρίς έλεγχο δημιουργεί σοβαρό πρόβλημα σε πελάτη.
Παράδειγμα 2:
Άλλος εργαζόμενος αμφισβητεί συνεχώς, αλλά χωρίς διάθεση συνεργασίας, μπλοκάρει αποφάσεις και δημιουργεί ένταση. Αυτό δεν είναι υψηλή απόδοση — είναι τοξικότητα.
Το πρόβλημα δεν είναι η δυσκολία. Είναι η πρόθεση και η συμπεριφορά.
Το πραγματικό ρίσκο: όχι οι «δύσκολοι», αλλά οι σιωπηλοί οργανισμοί
Σύμφωνα με την ανάλυση του Market Insiders, οργανισμοί που αποφεύγουν τη διαφωνία:
• συγχέουν την ησυχία με την πρόοδο,
• ανταμείβουν τη συμμόρφωση αντί της σκέψης,
• κουράζουν πρώτα τους πιο απαιτητικούς ανθρώπους.
Και αυτοί είναι συνήθως οι πρώτοι που φεύγουν.
Checklist για managers: πώς να κρατήσεις τους high performers
- Δημιούργησε κανόνες εποικοδομητικής διαφωνίας
- Δώσε σαφές, συγκεκριμένο feedback
- Ξεχώρισε τη δυσκολία από την τοξικότητα
- Προστάτευσε τον χρόνο και την ενέργεια των αποδοτικών ανθρώπων
- Ανέχσου την ένταση που φέρνει η ποιότητα
Συμπέρασμα
Οι πιο αποδοτικοί εργαζόμενοι συχνά φαίνονται «δύσκολοι» γιατί:
• νοιάζονται περισσότερο,
• σκέφτονται βαθύτερα,
• απαιτούν καθαρότητα και ποιότητα.
Το κρίσιμο ερώτημα για κάθε οργανισμό δεν είναι:
«Πώς να γίνουν πιο εύκολοι;»
Αλλά:
«Είμαστε έτοιμοι να αντέξουμε το επίπεδο που φέρνουν;»
Γιατί η αριστεία δεν προσαρμόζεται στη μετριότητα.
Η μετριότητα απομακρύνεται από την αριστεία.