
Το νέο επίμαχο ερώτημα που τίθεται διερευνά τον πραγματικό αντίκτυπο του υδρογόνου στην υπερθέρμανση του πλανήτη, με δεδομένο μέχρι στιγμής ότι το υδρογόνο μπορεί να αποτελέσει μια καθοριστική λύση για την κλιματική κρίση, αν και οι ελπίδες αυτές έχουν κλονιστεί λόγω του υψηλού κόστους και της περιορισμένης ζήτησης από τη βιομηχανία.
Αυξανόμενος αριθμός ερευνών εξετάζει πώς το υδρογόνο μπορεί να επιδρά στο κλίμα, όχι άμεσα, αλλά μέσα από μια αλυσίδα χημικών αντιδράσεων στην ατμόσφαιρα που προκαλούνται από τις εκπομπές του. Μάλιστα ερευνητές από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ολλανδία καταλήγουν στην πιο αξιόπιστη εκτίμηση έως τώρα για το πόσο υδρογόνο διαρρέει ακούσια από τα δίκτυα υποδομών.
Η ερευνητική ομάδα επιδιώκοντας να εντοπίσει και καταγράψει εκπομπές σε όλα τα στάδια της αλυσίδας αξίας του υδρογόνου, από την παραγωγή έως τα πρατήρια ανεφοδιασμού, συνεργάζεται με τέσσερις μεγάλους βιομηχανικούς εταίρους, όπως η Shell και η TotalEnergies, αξιοποιώντας μια πρωτοποριακή βιώσιμη φορητή συσκευή μέτρησης από την Aerodyne που κοστίζει περίπου 150.000 δολάρια, μέχρι στιγμής διαθέσιμη σε μόλις δύο αντίτυπα. Συγκεκριμένα το σύστημα –με διαστάσεις δύο μικροκυμάτων το ένα πάνω στο άλλο– λειτουργεί αντλώντας και ξηραίνοντας αέρα, μετατρέποντας το υδρογόνο σε υδρατμούς, έτσι ώστε να μπορεί να μετρηθεί με ακρίβεια υπό πραγματικές συνθήκες.
Δείτε επίσης: Κλιματική αλλαγή: Εντείνει την άνοδο των θερμοκρασιών – Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο
Καθώς η βιομηχανία του υδρογόνου αναπτύσσεται, παρότι σήμερα οι εκτιμήσεις για τις διαρροές κυμαίνονται από λιγότερο του 1% έως πάνω από 20%, οι επιστήμονες στοχεύουν στον εντοπισμό των βασικών σημείων διαρροής, ώστε να αποφευχθεί επανάληψη του λάθους με το μεθάνιο, το οποίο διέρρεε ανεξέλεγκτα για δεκαετίες, μέχρι να ληφθούν μέτρα στην COP26.
Ας σημειωθεί ότι το υδρογόνο μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια ζωής του μεθανίου στην ατμόσφαιρα – ενός υπερ-ισχυρού αερίου θερμοκηπίου – και να ενισχύσει τη δημιουργία υδρατμών στην ανώτερη ατμόσφαιρα που μαζί με τις σχετικές χημικές διεργασίες, αυξάνουν τη συνολική ικανότητά του για πρόκληση υπερθέρμανσης που υπολογίζεται ως 37 φορές ισχυρότερη από το CO₂ σε βάθος 20 ετών.
Ο Tianyi Sun, κλιματικός επιστήμονας του Environmental Defense Fund, βασικού χρηματοδότη της μελέτης υπογραμμίζει ότι: «Με το υδρογόνο βρισκόμαστε ακόμα στην αρχή… Προσπαθούμε να αποτρέψουμε μια νέα κρίση εκπομπών πριν αυτή εξελιχθεί».
Ας σημειωθεί επίσης ότι η διενεργηθείσα έρευνα, που θα αξιολογηθεί καταλλήλως εντός του 2026, διεξάγεται σε μια κρίσιμη περίοδο, όπου κυβερνήσεις επεξεργάζονται πολιτικές για τη ραγδαία διεύρυνση της χρήσης υδρογόνου, κυρίως στη βιομηχανία. Με δεδομένο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση στοχεύει σε παραγωγή 20 εκατ. τόνων ετησίως έως το 2030, με τους μισούς να προέρχονται από εισαγωγές, αναμφίβολα εντείνεται ο κίνδυνος διαρροών στην εφοδιαστική αλυσίδα και χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.
Ο καθηγητής Thomas Rockmann του Πανεπιστημίου της Ουτρέχτης, ο οποίος ξεκίνησε πρόσφατα μετρήσεις σε σταθμό ανεφοδιασμού λεωφορείων στην Ολλανδία επισημαίνει: «Οι προκλήσεις για την οικονομία του υδρογόνου γίνονται πιο ορατές… Μέχρι τώρα, ήμασταν ουσιαστικά τυφλοί».